Ehveni şer:
Mecelle’ kaidesidir. Yani iki zarardan birini tercih etmek mecburiyeti doğarsa, daha az zararlı olanı tercih edilir. (Müminin başına iki bela gelirse, hafifini seçsin!) hadis-i şerifine benzeyen mecelle maddeleri de şöyledir:
M27: Şiddetli zarar, en az, en hafif zarar ile önlenir.)
M28: (Birbirine zıt iki zarardan büyük olanınkinden kurtulmak için az zararlı olanını tercih etmek gerekir.)
M30: (Def-i mefâsid, celb-i menafiden evladır.)
Yani Hayra koşmadan önce şerrin yok edilmesi gerekir.
Şer grubunun içinden iyi niyetli biri de olsa, kuvvetliler durur iken, iyi niyetlinin yanına gitmek, herkesin felaketine sebep olur.
Yani zarardan ve bozgunculuktan korunmak, menfaat sağlamaktan önce gelir. Önce zarar yok edilmelidir.
Mühim bir husus da şudur: Sevdiğimiz birkaç kişinin hatırı, menfaati için birçok kimseye zarar vermek asla doğru olmaz. Aksine bu birkaç sevdiğimizi feda etmemiz yerinde olur. Nitekim Mecelle’de buyuruluyor ki:
(Çok kimseyi zarardan kurtarmak için bir veya birkaç kimseye zarar yapılabilir.)M26
Velhasıl imkan varsa zarardan korunmak öncelikli yapılması gereken iştir. Eğer zarar kaçınılmazsa en az zararlı olan seçilir. Ehveni şer Ehveni şer Ehveni şer
Mecelle Nedir;
13 yüzyıllık İslami fıkıh geleneği üzerinde inşa edilmiştir
Mecelle-i Ahkâm-ı Adliye veya kısaca Mecelle, 1868-1876 yılları arasında Ahmet Cevdet Paşa başkanlığındaki bir komisyon tarafından derlenen İslami özel hukuk (medeni hukuk) kuralları kodeksidir. Osmanlı İmparatorluğu’nun son yarım yüzyılında şer’i mahkemelerde hukuki dayanak olarak kullanılmıştır. Bir giriş 16 bölümden oluşur ve 1851 madde içerir. (vikipedia dan alınmıştır)
Lofçalı Ahmed Cevdet Paşa (Osmanlı: احمد جودت پاشا, 27[1] Mart 1822, Lofça – 26 Mayıs 1895, İstanbul), Osmanlı Devleti’nde on dokuzuncu asırda yetişen en önemli şahsiyetlerden, Türk devlet ve bilim adamı, tarihçi, hukukçu, şairdir. İslami kurallar çerçevesinde Mecelle yi ortaya çıkarmıştır.
Mecelle 1868- 1878 yılları arasında derlendi, 1870 tarihinde ise Mecelle ile ilgili ilk kitap basıldı. Osmanlı İmparatorluğu’nun son yarım yüzyılında şer’i mahkemelerde hukuki dayanak olarak kullanıldı. Bir giriş, 16 bölüm ve 1851 maddeden oluşuyordu. 1926 yılında Türk Medeni Kanunu‘ olarak bilinen ama aslen İsviçre medeni kanununun Türkçe ye çevrilmesi ile uygulanan Medeni Kanun’un kabulü sonrasında Mecelle kaldırıldı.